Einde pandemie, het virus is verslagen, het voelt als bevrijding, hoe nu verder? Moeten we er iets mee? Is het een les voor ons allen en zo ja wat is die les dan? Of was het gewoon een 'random act of nature?' Einde pandemie, betekent dat ook meteen dat we weer gewoon vervallen in ons oude patroontje, of gaan we toch dingen anders aanpakken voortaan? In deze blog, leg ik je een interessante manier van kijken naar deze gebeurtenis voor.
Elke 100 jaar een pandemie
Wat een rare wereld opeens: overal mondkapjes, afstand houden, mensen werkende vanaf zolderkamertjes. Wetenschappers zeggen dat er elke 100 jaar een pandemie verwacht wordt. Iedereen die dit leest is er dus hopelijk voor de rest van zijn leven vanaf.
Tot we deze pandemie onder controle hebben, zullen we echter moeten wennen aan de huidige situatie, ben ik bang. Want het lijkt nog lang niet weg te gaan.
Je zaak voor elkaar?
Hoe je deze gehele situatie aanschouwt, zegt een hoop hoe je je zaakjes op orde had in een normale situatie zonder pandemie. Deze pandemie biedt je dus geweldige kansen tot het verkrijgen van interessante inzichten. Ik zal dit uitleggen.
Laat ik vooropstellen, dat er in je oude leventjes actie nodig was als je deze nieuwe situatie als beter ervaart. Dit geldt voor algemene zaken en ook voor je nieuw aangewende geforceerde gewoontes waar je nu zo van geniet. Bedenk je maar eens even, dat je die fijne gewoontes ook in een normale situatie had kunnen starten, maar blijkbaar andere dingen meer prioriteit gaf. Je hebt echt geen crisis nodig om nieuwe (vooral gezonde) gewoontes te implementeren in je leven. Een paar voorbeelden:
Als je merkt dat je nu minder stress ervaart, omdat je nu vanuit huis wat meer je eigen tijd in kan delen, zou je je afvragen of je op kantoor wel een gezonde werkhouding praktiseert.
Geniet je ervan dat je niet meer hoeft te forenzen en uren lang in de file te staan? Vraag jezelf dan eens af of je dat forenzen wel als jouw normale realiteit moet accepteren. Of dat je dat toch liever anders zou zien?
Vind je je dagelijkse wandelingetje ook zo fijn en verfrissend? Dat had je ook al eerder kunnen implementeren hoor. Maak eens een lange zomer wandeling op vrijdag avond, in plaats van naar de kroeg te gaan.
Dat social-distancing, prettig? Geeft het je wat meer leefruimte, minder mensen die voor je voeten lopen? Vraag jezelf dan eens af of je omgeving wel echt de omgeving is die bij je past. Misschien moet je eens overwegen om die drukke stad te verlaten en naar een rustigere omgeving te verhuizen met meer natuur. Uit eigen ervaring, kan ik je meegeven dat dat voor mij de beste beslissing ooit is geweest. Na 20 jaar in druk Amsterdam met veel plezier gewoond te hebben, voelt Noordwijk nu passender voor de levensfase waar ik me nu in bevind.
Heerlijk toch, die extra momentjes met je kinderen? Als dat iets is wat bij je opgekomen is, wellicht moet je dan eens meer ruimte inlassen om die momentjes vaker met ze te hebben.
Krijg je eindelijk wat meer lucht als ondernemer zijnde, wellicht omdat je business stil is gevallen of verminderd en voelt die ademruimte eigenlijk wel lekker? Pas dan goed op jezelf, want je kan zo in een burn-out terecht komen als je jezelf structureel voorbij blijft lopen. Ik kan nog wel even zo doorgaan.
Jouw levens-apk
De pandemie is confronterend en dwingt ons om onszelf eens goed onder de loep te nemen. Gebruik hem daarom dan ook nuttig voor een echte ‘levens-apk’. Hoe goed doe je het eigenlijk in een normale situatie zonder crisis? Je inzichten wijzen je eigenlijk op zaken die in een ‘normale situatie’ wat aandacht zouden behoeven. Als alles straks weer mag en normaal is, wil je toch niet weer in je oude patronen vervallen?
Als anderen mij vragen wat ik van de pandemie vindt, zeg ik behalve dat ik me soms opgesloten voel en het jammer vind dat ik mijn familie en vrienden wat minder kan zien, er niet veel veranderd is. Ik ervaar niet opeens heel veel nieuw ontdekte voordelen erdoor.
Uiteraard voel ik me af en toe wel machteloos en voelt het alsof de wereld onder m’n voeten weggeslagen is. Wat voor mij dan interessanter is, is mezelf te aanschouwen hoe ik op die gevoelens reageer. Ik voel me juist dankbaar dat de pandemie me erop wijst. Het laat me inzien dat ik het in een normale situatie best goed voor mekaar heb. Ik probeer me dan ook weg te houden van klagen en accepteer de situatie maar hoe die is. Ik kan er toch niks aan veranderen.
DE NEGATIEVE DINGEN DIE JE NU ERVAART, GEEFT JUIST AAN DAT JE HET IN EEN NORMALE SITUATIE FANTASTISCH VOOR MEKAAR HEBT.
Het valt me op dat niet iedereen zo reageert, zelfs de mensen waarvan ik dacht dat ze een mooie balans gevonden hebben om hun leven ‘succesvol’ in te delen. Ik denk dan joh, laat gaan man, het is een ongewone situatie, we moeten allemaal onze verliezen nemen. De negatieve dingen die je nu ervaart, geeft juist aan dat je het in een normale situatie fantastisch voor mekaar hebt.
Niemand, behalve Bill Gates dan had deze pandemie kunnen voorzien, maar zoals alles in het leven, ook dit gaat voorbij.
Ik kan voor mezelf spreken dat als de pandemie straks voorbij is, ik weer terugkeer naar mijn oude plezierige leven. Begrijp me niet verkeerd, ik wil je niet ontmoedigen of veroordelend overkomen. Mijn intentie is alleen om je te wijzen op het feit dat wanneer je nu veel voordelen ervaart, dat de dingen voorheen wellicht toch niet helemaal ‘aligned’ waren. Dat je nu al voor jezelf kan beslissen dingen echt anders te gaan doen straks, ook al liggen de andere verleidelijke mogelijkheden straks weer op de loer.
Maar Tjalling, je geeft aan dat jijzelf bijna geen voordelen ervaart, dan moet je je nu toch rot voelen?
Nee, waarom zou ik? Dat brengt me toch nergens? Ik kan de situatie toch niet veranderen hoe die nu is. Juist als ik er weerstand tegen creëer, vererger ik het alleen maar. De crisis heeft me juist geleerd meer stoïcijnser in het leven te staan. Acceptatie der dingen. Misschien is dat wel het enige voordeel dat ik erdoor ervaren heb.
Naast het feit dat ik dus nauwelijks voordelen ervaar en me af en toe uit balans gebracht voel, voel ik me prima. Geen controle betekent voor mij, accepteren hoe het is en puur observeren. Ik weet dat het vergankelijk is, dus probeer ik simpelweg de dingen nu niet te verergeren.
Ik zou deze blog willen eindigen met een oefening die ik je aanraad om te doen.
Doe je mee met deze oefening?
Pak een pen en papier en schrijf de dingen op die je als prettig en niet prettig ervaart van deze pandemie. Als je klaar bent, neem eens de tijd om te bekijken wat je hebt opgeschreven. Wat je nu als prettig hebt ervaren, zijn dingen die aandacht van je vragen als alles straks weer mag. Probeer die dingen ondanks alle verleidingen toch meer te gaan implementeren in je leven. Ik weet het, het zal lastig zijn, maar probeer het nou echt maar eens. Vraag jezelf maar eens af waarom je ondanks het feit dat je wist dat andere dingen misschien beter voor je zijn, je toch doorgaat met je andere ongezondere gewoontes.
De dingen die je nu als onprettig ervaart, zijn juist de dingen die je in een normale situatie goed geregeld hebt. Wees daar extra trots op! Boost je zelfvertrouwen door je dit te realiseren.
Hopelijk haal je wat mooie inzichten uit deze oefening. Het zal in ieder geval je gevoel van dankbaarheid stimuleren. Ook zal het je waarschijnlijk wat rustiger maken omdat je dingen kunt accepteren hoe ze zijn. Als laatste zal het je aanzetten om nu al de veranderingen aan te gaan die je straks in je ‘normale’ leventje ten goede zullen komen.
Ik wens je het allerbeste!
Tjalling
